Alanya’nın akşamüstü göğü, Kızılkule’nin kızıllığını Akdeniz’in turkuazına sızdırırken kumsala uzun, bakır rengi gölgeler düşürür. Gündüz güneşin kavurduğu taş duvarlar serinliğe teslim olur; fakat şehrin gizli nabzı, kalenin yamaçlarından aşağı usulca inen bir hışırtıyla yeniden atmaya başlar. İşte bu hışırtının içinde, Minsk’in buğulu ormanlarından çıkıp Alanya’nın masmavi sularına karışmaya gelen bir kadın belirir: Alanya Eskort Kira. Açık sarı saçları hilal şekilli gümüş tokayla tutturulmuş, yeşil gözlerinde hem kuzeyin puslu gölü hem Akdeniz’in berrak ferahlığı saklıdır.
Kira’yı ilk Ehmedek surlarının gölgesinde görürsün. Güneşin son portakal dilimi, merdiven basamaklarına turuncu renk dökerken o, elindeki buzlu limonataya taze defne yaprağı atar. “Burada serinlik, ateşin tam ortasında saklanır” der; Slav aksanının ezgili sesleri taş duvara çarparak yankılanır. Alanya Eskort kelimelerini dile getirmez, fakat dudak kenarındaki minik gamze, kelimelerden çok daha net davetkâr bir imza atar.
İlk yürüyüşünüz Damlataş mağarasının önünden geçerek Kleopatra Plajı kıyısında başlar. Kira ince çıplak ayaklarını ıslak kumda gezdirirken avucuna bir avuç kum alıp sana uzatır; tanecikler avucunda su damlası gibi serinken “Sıcak taş, serin kumla birbirini tamamlar” diye fısıldar. Parmak uçlarının hafif dokunuşu, içindeki termometreyi aniden yükseltir. O anda anlarsın ki Alanya Eskort Kira, serap gibi görünen o turkuaz sakinliğin altında kıvılcımlar saklıyor.
Güller Pansiyonu’nun çatı katında tek ışık, eski fenerin titrek alevi. Kira ince keten bluzunu sessizce sıyırır; ay ışığı teninde zeytinyağı gibi kayar. İlk öpücüğü omuz başına kondurur; tadında hafif adaçayı ve buzlu limonata ekşiliği vardır. Dudaklarından başlayan serinlik göğüs kafesine hızla yayılır; ardından altından çıkardığı defne kokulu balsam ile teninde sıcak bir çizgi bırakır. Alanya Eskort Kira, kum saati gibi dönen ritmi avuç içleriyle yönetir— önce yavaş ve sabırlı, sonra ani bir dalga gibi sahili basan midye köpüğü.
Ritmi belirlerken sesini rüzgâra karıştırır: “tayna” (sır) diye mırıldanır, Slav l‑leri kum fırtınası gibi ince, hafif titreşimli. Parmak uçları kürek kemiğinde Kızılkule silueti çizer, avucu bel çukurunda liman haritası bırakır. Nefes alış verişi her defasında hızlanır, sonra aniden yavaşlar; tıpkı Alanya’nın yaz ortasında ansızın esen hafif meltemi gibi. Gövden hızlı nefesle sertleşirken Kira geri çekilir, buzlu limonatadan bir yudum alıp dudaklarından eritilmiş tonda seninle paylaşır. Limon tuzu dudaklarına çarpınca vücudun içindeki ateş parmak ucuna kadar titrer.
Gece yarısı seni terasa çıkarır. Aşağıda dalgaların fosforlu çizgileri siyah suya gümüş kalemle yazılmış gibi parıldar. Kira saçlarını savurup “Bak, deniz geceleri kristal çıkarır” der. Gömleğinin cebine ince mavimsi bir kuvars kristali bırakır, “Sabah ışığında hâlâ üşüyorsa hatırla” diye ekler. O an “Alanya Eskort” kelimesi dudaklarından arzu dolu bir buğu gibi dökülür ve gece, kristalin içinde saklanarak sabaha dek parıldar.
Şafak söküp teleferik kabinleri Kaledeki ilk turunu atarken Kira ince sandaletlerini giyer, başucuna küçük defne yaprağı demetiyle kuvars kristaline sarılı minik not bırakır: “Serinlik ateşin kalbidir.” Kapı kapandığında odada hâlâ adaçayı, defne ve hafif deniz tuzu kokusu döner durur. Gündüz hangi plaj şemsiyesinin gölgesine oturursan otur, avucunda kalan minicik kum tanecikleri sana Kira’nın “sıcak taş, serin kum” fısıltısını hatırlatır; çünkü turkuaz serapta gizlenen o gece kristali artık cebindedir, tenindedir.
